Wyjazd do Ameryki Południowej wpis nr. 29 Argentyna - Laguna Esmeralda

Jak zrozumieć kobiety? Nie wiem, na moje oko nie da się…
Przed wyjazdem do Ameryki Południowej Agatka powtarzała miliony razy, aby zabrać ze sobą szmaciany worek na zakupy, by nie biegać ciągle z plastikowymi siatkami, tak jak miało to miejsce podczas naszych poprzednich wyjazdów, no i co ? Wiadomo, zapomnieliśmy zabrać ze sobą szmacianego woreczka. Nic, trudno, załatwi się coś na miejscu - pocieszaliśmy się z Agatką. No i wreszcie po miesiącu pobytu w Ameryce Południowej udało mi się dostać zupełnie za gratis super ekstra bio degradowanly ekologiczny worek szmaciany, z którym będziemy mogli bez obciachu wszędzie chodzić. Nie prawdaż że wspaniałe? A jednak nie! Agatka śmieje się ze mnie i mojej nowo zdobytej siatki. Dlaczego? Nie mam pojęcia co jest nie tak z tą siatką, ale od dzisiaj siatka będzie nam już towarzyszyła aż do końca naszych dni w Ameryce Południowej.

Otrzymanie siatki w sklepie ze sprzętem wędkarskim to było coś miłego, a jak to w życiu zwykle bywa gdy jest miło, to po chwili jest nie miło… No i właśnie w Ushuai jest kapryśna pogoda, leje prawie cały czas, ale trafiliśmy na okno pogodowe, w którym zdecydowaliśmy ruszyć na drogę i zacząć łapać stopa na północ. Łapanie stopa w Patagonii to jest coś, czego bardzo się obawialiśmy. Mało aut, ogromne odległości iiiii masa autostopowiczów polujących na to samo auto. No i pierwsze wyjście na drogę w Patagonii i już pierwsze problemy. Nie jesteśmy sami. Przy wylotówce stoją 3 inne osoby, które również chcą się wydostać z miasta. Pech. Jest zimno, a my musimy grzecznie czekać, bo w autostopie obowiązuje zasada kto pierwszy ten lepszy. Mija godzina, nasza miejscówka się wyczyściła, pora na nas. Stoimy i łapiemy. Nagle podjeżdża auto i zatrzymuje się tuż koło nas. Pysznie… mamy stopa, ale cos tu nie gra. Z tego auta, od strony pasażera wysiada jakiś młody facet z dużym plecakiem, żegna się z kierowcą i wita się z nami. Chłopak jedzie w tym samym kierunku, ale to my byliśmy pierwsi, jego pech, musi poczekać aż my pierwsi złapiemy stopa. Tak myśleliśmy. Jednak niee typek postanowił, że pójdzie ze sto metrów za nami i tam zacznie łapać stopa. No dobra tak czy inaczej to MY stoimy z przodu, więc to MY powinniśmy pierwsi złapać stopa. Guzik ! Po jakimś czasie odwracam głowę za siebie patrzę, a tu ten ziomek co przed chwilą dopiero tu się pojawił pakuje się z plecakiem do jakiegoś samochodu ciężarowego i wio on już jedzie, a MY nie! SKANDAL ! ZŁAMANIE WSZELKICH REGÓŁ ! Zwykle machnąłbym na to ręką, ale nie dziś, W Ushuai jest bardzo zimno i bardzo wietrznie, a my stoimy już całkiem długo i coraz mniej nam się chce łapać tego stopa, jednak nie za bardzo mamy jakiekolwiek alternatywne wyjście. Jeszcze trochę czasu minęło, miliony nieprzyjemnych słów w kierunku wszystkich autostopowiczów nieprzestrzegających reguł poszło, no ale w końcu i nas ktoś zabrał, a zabrał nas raptem kilkanaście kilometrów za miasto, bo tam planowaliśmy zboczyć z drogi i zrobić pierwszy w Patagonii malutki rozgrzewkowy trekking.

Wylotówka z Ushuai - miejsce, gdzie zawsze jest autostopowy korek ;)

Przyjemna wędrówka nad Lagunę Esmeralda, okazała się o tyle ciekawa, że główną atrakcją w naszej ocenie wcale nie było górskie jeziorko o lazurowej wodzie, tylko błotnista przeprawa przez torfowiska. Ciap, ciap, chlap, chlap zabawa była przednia. Stawiasz krok w gąbczaste podłoże, które zasysa twoją stopę po kostki, myślisz że to koniec, że jak tylko wyjmiesz buta będzie cały uwalony w błocie, uwalony w stopniu nie do odratowania, a tu niespodzianka but jest tylko lekko wilgotny i bardzo czysty dosłownie jakby ktoś przetarł go gąbką. Cud, że bajorko mimo iż czyste nie wessało nam żadnego buta.

Disclosure: Posts on TravelFeed may contain affiliate links. See affiliate disclosure.