Wyjazd do Ameryki Południowej wpis nr. 36 Argentyna - Fitz Roy

Trzeci i czwarty dzień pobytu w El Chalten spędziliśmy na wycieczce do podstawy szczytu Fitz Roy. Tak jak wspominałem w poprzednim wpisie nie ma żadnego problemu aby biwakować na terenie Parku Narodowego, więc zorganizowaliśmy nasz trekking w iście himalajskim stylu. Pierwszego dnia podeszliśmy pod Campamento Poincenot gdzie rozbiliśmy namiot. Dzięki temu mogliśmy zostawić tam całe nasze bagaże i na lekko ruszyć na rozchodzenie po najbliższej okolicy. Najpierw udaliśmy się w kierunku północnym aby odwiedzić Mirador del Glaciar Piedras Blancas z widokiem na lodowiec, który malowniczo zsuwa się do jeziora, a na koniec dnia skierowaliśmy się na zachód w kierunku Laguna Sucia z nadzieją na upolowanie ładnego widoku zachodzącego słońca. Widoku nie było, ale dzięki temu mieliśmy pewność, że jesteśmy gotowi na atak szczytowy zaplanowany na kolejny dzień.

Mirador del Glaciar Piedras Blancas

Nocleg na Campamento Poincenot należał do jednego z najprzyjemniejszych noclegów w namiocie podczas naszego pobytu w Ameryce Południowej. Co prawda najlepsze miejscówki na skraju lasu, które zapewniały ładny widok na góry były już zajęte, a dla nas zostało wyłącznie jakiś malutkie klepisko w centrum pola namiotowego, to mimo to świadomość noclegu w samym sercu Patagonii w tak pięknie położonym miejscu dobrze wpłynęła na kolor snów. Ogólnie z uwagi na Agatki lęk przed czyhającymi na nią za każdym rogiem pumami unikaliśmy spania w Patagonii pod namiotem, jednak świadomość, że tutaj na polu namiotowym, na którym poza nami było jeszcze kilkudziesięciu turystów z całego świata, a wielu z nich było tłustszymi kaskami niż my, dodawała nam otuchy.

Kolejnego dnia ruszyliśmy, jeszcze w nocy ruszyliśmy na Lagunę de los Tres aby o wschodzie słońca podziwiać szczyt Fritz Roya z najlepszego punktu widokowego. Niestety, z uwagi na intensywne zachmurzenie, żadnego wyjątkowego wschodu słońca nie było, ale tak czy inaczej widok robił wrażenie. Wystarczy wspomnieć, że z tego na wpół zamarzniętego jeziorka do szczytu zostaje jeszcze tylko skromne 2200m.

A kim był ten wybitny Robert Fitz Roy i za jakie zasługi nazwano jego imieniem ten szczyt?
Otóż był to żeglarz, który przez 5 lat dowodził okrętem badawczym HMS Beagle, a jego pasażerem był Karol Darwin skrzętnie notujący swoje obserwacje.
Tu rodzi się pytanie jak nazywał się ten szczyt zamian Pan Fitz Roy stał się sławny?
Otóż tutejsi Indianie nazywali szczyt "Chalten" co w ich języku znaczyło "dymiąca góra". Czy to oznacza, że Fitz Roy to wulkan? Nie, to nie wulkan, po prostu Indianie słynący z zamiłowania do obserwacji natury byli spostrzegawczy i zauważyli, że nad tym wierzchołkiem nie wiadomo dlaczego bardzo często kłębią się chmury. Na naszych Fitz Roya z tego dnia też można dostrzec taką malutką chmurkę, która wygląda niczym dym z komina, w połowie dnia ta chmurka zamieniła się nuż w coś niczym krakowski smog, a pod koniec dnia gdy wróciliśmy już do miasteczka El Chalten lało już jak z cebra i chmury zasłoniły wszystko.

Disclosure: Posts on TravelFeed may contain affiliate links. See affiliate disclosure.